1.12.2020 – WTOREK

Łk 10,21–24 Jezus rozradował się w Duchu Świętym

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

Co znaczy słowo „ADWENT”? Adwent to znaczy czuwanie, oczekiwanie. A nie NARZEKANIE.

Wiecie, kto to jest „narzekacz”? To ktoś, kto nieustannie uważa, że coś jest nie tak, jak według niego być powinno.

Drogie Dzieci! Weźcie dużą białą kartkę, na której w jednym rogu narysujcie czarną plamę. Zapytam Was: co na niej widać?

Pewnie prawie wszystkie dzieci zwrócą uwagę na czarną plamę i będą próbowały zgadnąć, co ona oznacza.

No właśnie, zwróciliście uwagę na jedną czarną plamę. A kto zauważył, że reszta kartki jest biała i czysta? „Narzekacz” nie widzi tego, co jest jasne, białe, czyste, ale koncentruje się tylko na jakiejś jednej czarnej plamie. I – oczywiście – narzeka.

Jaki pokarm duchowy daje nam dzisiaj Pan Bóg w swoim słowie?

Oto widzimy Pana Jezusa, który wyciąga ręce w górę i woła do swojego Ojca:

„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi!”.

Spróbujmy teraz razem głośno powtórzyć tę modlitwę Pana Jezusa:

„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi!”.

Wysławiam Cię, czyli także: „Dziękuję Ci”, bo widzę, jak wieloma darami obdarzyłeś mnie i innych.

A przecież dobrze wiecie, że życie Pana Jezusa na ziemi nie było łatwe. Ale czy Pan Jezus narzeka? Nie! On dziękuje, uwielbia, wysławia swego Ojca.

Za chwilę usłyszymy słowa:

„W górę serca!”.

Co na nie odpowiadamy?

„Wznosimy je do Pana”.

„Dzięki składajmy Panu, Bogu naszemu”.

Co na to odpowiadamy?

„Godne to i sprawiedliwe”.

Powtórzmy te słowa głośno, z całego serca, z przekonaniem.

Właśnie tak. I tak je powiedzmy dzisiaj podczas Mszy Świętej. Dziękujmy. Na progu drugiego dnia Adwentu Pan Jezus zaprasza: dziękujcie. Zamiast marudzić, dąsać się, narzekać – dziękujcie.

„W górę serca! Wysławiamy Cię, Ojcze!”.

Drogie Dzieci! Narysujcie na kartce zeszytu czy notatnika co zapamiętaliście z dzisiejszej Ewangelii. Na odwrocie rysunku napisz lub narysuj, za co chcesz dzisiaj podziękować Panu Bogu.

W ten sposób powstaje piękna książeczka jako przygotowanie się na przyjście naszego Zbawiciele Jezusa Chrystusa i na piękne święta Bożego Narodzenia.