14.12.2020 – PONIEDZIAŁEK
14.12.2020 – PONIEDZIAŁEK
Mt 21,23–27 Skąd pochodził chrzest Janowy?
Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? i kto Ci dał tę władzę?»
Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie: jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?»
Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?” A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka».
Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».
Dzisiaj w Ewangelii słyszymy kilkakrotnie słowo „CHRZEST”. Jest ono bardzo ważne w życiu Bożego dziecka. Zatrzymajmy się więc chwilę przy tym słowie.
Wszyscy wiecie, że aby otworzyć jakieś drzwi i wejść do domu, potrzebny jest klucz. Aby otworzyć furtkę do ogrodu czy bramę, potrzebny jest klucz.
Aby otworzyć jakąś skarbonkę albo szkatułkę, potrzebny jest klucz.
Chrzest święty można porównać do takiego klucza, który otwiera przed nami drzwi do pozostałych skarbów – do sakramentów świętych. Kto pamięta, ile ich jest?
Tak. Siedem. Kto z was potrafi je wymienić? Mam nadzieję, że wszyscy!
Dobrze. Poradziliśmy sobie. Wymieniliśmy wszystkie sakramenty.
Chrzest jest pierwszym sakramentem. Jest takim kluczem, który otwiera nam możliwość przyjmowania pozostałych sakramentów. Bez niego nie moglibyśmy otrzymać sakramentu bierzmowania, nie moglibyśmy przyjmować komunii Świętej i przystępować do sakramentu pokuty. Nie mielibyśmy klucza, który otwiera nam drogę do pozostałych skarbów, jakie Bóg dał Kościołowi.
Nie pamiętamy tego wydarzenia, jakim było przyjęcie przez nas sakramentu chrztu świętego. Ale możemy zapytać rodziców, jak wyglądał ten dzień. Poszukajcie albumów ze zdjęciami albo filmu czy innych pamiątek z dnia waszego chrztu świętego.
Wskażcie, gdzie w naszym kościele znajduje się chrzcielnica.
Tak. To tutaj wszystkie najmłodsze pociechy naszej parafii otrzymują dar chrztu. Tutaj w widzialnych znakach dzieją się niewidzialne cuda. Jakie to są znaki?
Pierwszym znakiem jest woda chrzcielna. Ksiądz polewa nią głowę dziecka i mówi: „Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Widzimy wodę, słyszymy słowa – to widzialny znak. A co dzieje się wtedy niewidzialnie?
Człowiek staje się dzieckiem Boga. Dziedzicem nieba. Włącza się w wielką rodzinę Kościoła.
Kiedyś jeden z misjonarzy opowiadał, że pewnego razu, pracując na misjach, zobaczył małego chłopca, który niósł na plecach młodsze dziecko z zabandażowaną nogą.
Misjonarz powiedział:
– Ale ty jesteś dzielny i silny! Dźwigasz taki wielki ciężar!
I usłyszał odpowiedź:
– To nie jest ciężar! To mój brat!
Chrzest sprawia, że każdy ochrzczony człowiek staje się moim bratem i siostrą. Mam więc taką wielką rodzinę. Znam wielu ludzi dźwigających mnie, gdy ustaję w drodze do nieba i wielu ludzi, których ja dźwigam, czyli którym pomagam osiągnąć to, co najważniejsze – zbawienie wieczne. Nie ma na ziemi ważniejszej i cenniejszej pomocy niż pomagać sobie nawzajem w drodze do nieba. Chrzest dał nam do nieba klucz. Nasze zadanie to dojść do drzwi nieba, które ten klucz otwiera, i nieść sobie nawzajem pomoc w tej wędrówce. A na pewno nie jest ona łatwa.
Na pewno wszystkie dzieci widziały białą szatę. Macie ją w domu, otrzymaliście ją podczas chrztu świętego. Być może wasi rodzice zachowali ją do dzisiaj na pamiątkę. Sprawdźcie to.
Biała, czysta szata jest widzialnym znakiem niewidzialnej łaski. A tą łaską jest wasze serce oczyszczone z grzechu pierworodnego. Biel jest symbolem czystej duszy.
Pewnie od momentu chrztu świętego ta czysta szata została zabrudzona różnymi grzechami. Ale chrzest święty otworzył nam możliwość przystępowania do sakramentu pokuty. Ci z was, którzy mogą się już spowiadać, są szczęściarzami. Ile razy wrócą ze skruchą do Boga, tyle razy otrzymają łaskę przebaczenia – łaskę czystego serca. O nic na świecie nie powinniśmy się tak bardzo troszczyć, jak właśnie o to, aby zawsze mieć czyste serce!
Każdy z Was widział zapaloną świecę. Ta zapalona świeca jest kolejnym widzialnym znakiem niewidzialnych łask. Podczas chrztu świętego wasi rodzice zapalili ją od paschału, który symbolizuje obecność Zmartwychwstałego Pana Jezusa. Zapalona świeca jest znakiem daru wiary, jaki otrzymujemy podczas chrztu świętego. Trzymali ją w rękach wasi rodzice, bo oni zobowiązali się, że zrobią wszystko, aby pomóc wam wzrastać w wierze, że będą was wychowywać tak, aby rozwijało się w was życie Boże. Fakt, że dzisiaj jesteście tutaj, na roratach, jest dowodem na to, że wasi rodzice wypełniają tę obietnicę.
Kiedyś usłyszałem takie piękne zdanie: Pan Bóg dał nam prezent, jakim jest życie dziecka Bożego. A my mamy uczynić to życie prezentem dla Pana Boga: żyć tak, aby być radością Boga, aby być radością całego nieba! To nasze wielkie i święte zadanie otrzymane podczas chrztu świętego.
Zadanie na dzisiejszy dzień: znajdźcie pamiątki z dnia waszego chrztu, a potem wpiszcie datę i miejsce waszego chrztu oraz imiona rodziców chrzestnych. Wypiszcie też, jakie znaleźliście pamiątki tego wydarzenia: obrazki, album ze zdjęciami, różaniec, Biblia dla dzieci czy inne książki.
Rysunek
Na odwrocie napis:
Data mojego chrztu świętego:……………………………………………………………………………………
Miejsce mojego chrztu świętego: ……………………………………………………………………………
Imiona moich rodziców chrzestnych: ……………………………………………………………
Pamiątki mojego chrztu świętego: ……………………………………………………………………..
