8.12.2020 - WTOREK

8.12.2020 – WTOREK    UROCZYSTOŚĆ MATKI BOŻEJ NIEPOKALANIE POCZĘTEJ

Łk 1,26–38    Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą

 

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”

Wtedy odszedł od Niej anioł.

 

Dzisiaj, w to szczególnie piękne święto Matki Bożej Niepokalanej, Ewangelia ukazuje nam scenę zwiastowania. Na polecenie Pana Boga anioł Gabriel schodzi na ziemię. W małym, ubogim miasteczku Nazaret odnajduje nikomu nieznaną Dziewczynę i ogłasza Jej coś niezwykłego; coś, na co cały świat oczekiwał od tysięcy wieków:

„Bądź pozdrowiona, Maryjo, pełna łaski! Pan z tobą. Oto poczniesz i porodzisz Syna”.

Niezwykła to Tajemnica. Święta. Niepojęta dla nas. Pan Bóg staje się Człowiekiem – maleńkim Dzieckiem, które najpierw zamieszkuje pod sercem mamy tak, jak to było kiedyś z każdym z nas. Wielki Bóg, który jednym słowem stworzył cały wszechświat, staje się mniejszy niż ziarenko maku. Dlaczego tak się dzieje? Bo Bóg nas ukochał. Chciał przez swoje życie pośród nas, przez swoją śmierć i zmartwychwstanie otworzyć nam z powrotem drogę do nieba. Aby to uczynić, potrzebował zgody Maryi. Czy pamiętacie, jakimi słowami Maryja odpowiedziała aniołowi?

„Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa”.

Wydarzenie zwiastowania jest tak ważne, że Kościół postanowił powtarzać słowa anioła w codziennej modlitwie. Jakiej?

Tak, w modlitwie „Zdrowaś Maryjo”. Właśnie tam, w Nazarecie, narodziła się ta najpiękniejsza modlitwa do Matki Bożej. I teraz powtarzamy ją wiele razy na dzień, np. podczas Różańca. Może ktoś z was pamięta, ile razy powtarzamy „Zdrowaś Maryjo” w każdej tajemnicy różańcowej?

Tak, dziesięć razy. A w każdej części różańcowej?

Pięćdziesiąt razy.

Ale jest jeszcze jedna modlitwa, która w szczególny sposób przypomina o tajemnicy zwiastowania. To modlitwa „Anioł Pański”. Bardzo kochał ją św. Jan Paweł II i prosił wiele razy, abyśmy codziennie ją odmawiali. To właśnie na „Anioł Pański” o godz. 12:00 w południe z wież kościelnych biją dzwony, aby wzywać wszystkich do modlitwy.

Jak odmawia się „Anioł Pański”?

Modlitwa ta ma trzy wezwania, po których następuje „Zdrowaś Maryjo”. Jeśli je znacie, powtarzajcie razem ze mną.

Pierwsze wezwanie:

„Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego”.

Drugie wezwanie:

„Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego”.

Trzecie wezwanie:

„A Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”.

Modlitwa „Anioł Pański” przypomina nam więc dwie tajemnice: zwiastowania i tę, do której się teraz w Adwencie przygotowujemy – tajemnicę narodzenia Pana Jezusa.

Już się pewnie domyślacie, jakie zadanie zostanie wam dzisiaj zaproponowane. Tak, nauczcie się modlitwy „Anioł Pański” i – jeśli to możliwe – odmówcie ją o godzinie 12:00 w południe, gdy usłyszycie bicie dzwonów. Modlitwę tę można odmówić także rano i wieczorem.

 

Rysunek

Na odwrocie napis:

Nauczę się modlitwy „Anioł Pański”.

„Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi i poczęła z Ducha Świętego”.

„Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa Twego”.

„A Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”.