1 Listopad

Uroczystość Wszystkich Świętych i Wspomnienie Wiernych Zmarłych

Uroczystość Wszystkich Świętych nie jest „Świętem Zmarłych”. 1 listopada Kościół cieszy się z faktu, że bardzo wielu zmarłych przebywa u Boga w niebie. W odróżnieniu od tej uroczystości, następnego dnia – 2 listopada – wspomina się wszystkich wiernych zmarłych. Jest to dzień modlitwy za tych, którzy w czyśćcu przygotowują się do chwały nieba.

  

Uroczystość Wszystkich Świętych - W dniu Wszystkich Świętych wspomina się nie tylko osoby oficjalnie uznane za święte, ale przede wszystkim ludzi, których życie nacechowane było świętością. Jest to także święto wszystkich, dla których celem jest życie prowadzące do zbawienia. Uroczystość ta ma charakter bardzo radosny.

Uroczystość Wszystkich Świętych przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: powołania do małżeństwa, do kapłaństwa czy zakonu, do życia w samotności, został wezwany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli życzliwość Boga. Teologia wskazuje, iż każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmiemy od Boga dar świętości.

Od 1-8 listopada można uzyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod następującymi warunkami:

  1. pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy,
  2. odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”,
  3. dowolna modlitwa w intencji papieża,
  4. spowiedź i Komunia Święta.

W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy.

 

Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - Zaraz po uroczystości Wszystkich Świętych Kościół obchodzi wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. Dzień Zaduszny to czas szczególnej modlitwy do Boga za zmarłych o to, by mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią.

Cały listopad jest czasem szczególnej pamięci o zmarłych. Modlitwy, możliwość uzyskania odpustu za dusze zmarłych wedle wiary Kościoła pomagają zmarłym opuścić czyściec i dostąpić chwały nieba. 

 

 

Wspominamy dziś świętych i wspominamy zmarłych naszych bliskich, z których wielu jest już w ich gronie. Wszyscy zbawieni są święci. Pomyślmy i o naszej świętości, o tym, że jesteśmy w drodze do nieba. Chodzi o to, abyśmy za kilka, kilkanaście czy kilkadziesiąt lat, kiedy odprowadzą nas na cmentarz, należeli do grona świętych. Sens naszego życia leży w perspektywie należenia do grona ludzi szczęśliwych. To jest perspektywa nowego świata, który jest oparty na prawie miłości Boga i całego świata, który Bóg stworzył. Ta perspektywa pozwala spokojnie patrzeć na wszystkie trudności, niebezpieczeństwa, niesprawiedliwości, krzywdy, nawet morderstwa, które mają miejsce w świecie. Istnieje wspólnota ludzi żyjących miłością, a my chcemy do tej wiecznej wspólnoty należeć.