Bądz optymistą

Bądź optymistą

 

Pewnego razu dwie żaby wpadły do miski z mlekiem. Pesymistką zaczęła krzyczeć: „O ja biedna! Koniec ze mną. Umieram!” I utopiła się biedaczka.

Optymistka, która chciała żyć za wszelką cenę, zaczęła trzepotać się i wywijając nogami tak bardzo, że mleko przekształciło się w masło i żaba się uratowała.

Pewna fabryka obuwia posłała dwóch pracowników do Afryki na poszukiwanie nowych rynków zbytu. Po pewnym czasie zatelefonowali. Pesymista przekazał: „Żadnych możliwości. Tutaj nikt nie nosi butów!”. Optymista natomiast podał: „Ogromne możliwości: tu nikt nie posiada butów!”

Są to dwa przykłady siły i przebicia optymizmu.

Optymizm jest odwagą, pasją, entuzjazmem. Miał rację ten, kto powiedział: „Najlepszymi lekarzami życia są: dr Dieta, dr Odpoczynek i dr Optymizm”. (A. Swift)

A więc jeśli chcecie chronić radość, trzymajcie się z dala tysiące mil od pesymisty.

Pesymista ciągle biadoli. „Odkąd zacząłem sprzedawać kapelusze, wszyscy rodzą się bez głów!” Rzeczy, które miałby, ochotę robić, są albo niemoralne, albo nielegalne albo powodują tycie. „Wszystko przejeżdża, za wyjątkiem autobusu, na który czekam…”

Znana ale wymowna opowiastka: mąż pyta żonę; która godzina? Żona: brakuje 15 minut do szóstej. Mąż: w tym domu zawsze czegoś brakuje! Pesymista kocha kolor czarny, myśli nieustannie o karawanie i o łopacie. Pesymista odwraca lunetę. Wszyscy wiedzą, że odwrócenie jej powoduje pomniejszenie obiektu, właściwe zaś ustawienie – powiększa.

Pesymista jest katastrofistą: „Statystyki wykazują, że jedynie 1 Brazylijczyk na 798 ma 1,90 m wysokości. I zawsze ten siedzi w kinie przede mną”.

Czy można żyć z taką osobą?

Dość pesymizmu! Idźmy odetchnąć innym powietrzem.

Optymista posiada „credo” pełne pokoju i pogody ducha. Oto kilka przykładów:

- nawet jeśli most się zawali, brzegi pozostają;

- jedynie pierwsze 100 lat w życiu są okresem najtrudniejszym;

- nawet w kaktusie bardzo obsypanym kolcami, istnieje miejsce na pączek kwiatka;

- Bóg nie stwarza odpadów;

- każda noc posiada swoją jutrzenkę;

- chmury przechodzą, pozostaje niebo;

- najlepszą rzeczą do zrobienia tu na ziemi to starać się żyć! (Jules Lafrague)

Optymista jest entuzjastą. Oto jego ulubione zdania: Życie jest piękne, dentysta mniej. Gdy robi się ciemno, zaczynam dostrzegać gwiazdy. Ilekroć upadam na ziemię cos znajduję! Co ci przychodzi ze smutku? Wierzby płaczące nigdy nie miały szczęścia. Dlaczego brać życie zbyt serio? I tak nikt nie wychodzi z niego żywy! Ziemię zawsze otacza niebo.

Optymista często się śmieje, jest pełen życia i ciętych odpowiedzi. Pewnego dnia lekarz, którego łysa głowa była często przedmiotem żartów, powiedział do pielęgniarki; która pokpiwała z niego: „Proszę siostry, Bóg stworzył tylko nieliczne głowy doskonałe, inne musiał przykryć włosami!”

Najładniejszą charakterystykę optymistów zostawił Wayne W. Dyer. Posłuchajmy: „Optymiści są osobami, które z życia kochają praktycznie wszystko, chętnie robią wszystko i nie tracą czasu na zamartwianie się, albo na pragnienie, by sprawy inaczej się układały. Są entuzjastami życia i pragną z niego wydobyć wszystko, co się da. Lubią pikniki, kino, kochają książki, sport, koncerty, miasta, wieś, zwierzęta, góry: jednym słowem kochają wszystko. Kochają życie, Gdy znajdujesz się pośród nich, stwierdzasz brak szemrań i lamentów, zauważasz, że nie wzdychają ciężko… Gdy pada - nie martwią się, gdy jest gorąco, zamiast lamentować, są weseli. Gdy znajdują się w korku ulicznym, albo gdy są na przyjęciu, lub gdy są sami, przyjmują spokojnie zaistniałą sytuację. Są zawsze pogodni, gdyż wiedzą, że wyczekiwanie na radość jest nierozsądne. Wyznają naturalny sposób życia, podobny do sposobu życia dziecka czy jakiegoś zwierzęcia. Nie rezygnują z satysfakcji, jakie daje teraźniejszość, w odróżnieniu od wielu osób, które spędzają życie w oczekiwaniu na dywidendy.

Optymiści są osobami o wysokim poziomie energii. Wydaje się, iż potrzebują mniej godzin snu niż inni. A przecież żyją z entuzjazmem. Faktycznie śpią krócej i są zdrowi.

Kardynał Anastasio Ballestrero mawiał, że „jeśli człowiek staje się pesymistą nawet przez 5 minut, to te minuty są stracone”.

Dla Primo Mazzolariego „pesymizm został wymyślony przez gnuśnych, bezdusznych, pozbawionych serca ludzi”.

Tak, trzeba być otwartym dla optymizmu! Życie człowieka zawsze jest bajką! Spójrzmy wokoło a odkryjemy cuda, które możemy usłyszeć i zobaczyć: osoby które kochamy, piękne wiosenne dni, księżycowe noce, bawiące się dzieci, rozwijające się kwiaty, wiatr, gwiazdy z przede wszystkim miłość, miłość łącząca osoby, miłość łącząca chłopaka z dziewczyną, matkę z dzieckiem a nawet dwie jaskółki, które fruwają jedna obok drugiej…

Gianni Rodari, znany autor książek dla dzieci pytał siebie: „Dlaczego trzeba uczyć się płacząc, jeśli można uczyć się śmiejąc się?”

To prawda! Można uczyć się, śmiejąc się całą gębą. Niedowiarek niechaj przeczyta kilka zaktualizowanych przysłów, zamieszczonych poniżej:

- Diabeł wypędza innego diabła, ale jeden zawsze pozostaje.

- Ten, kto śpi, nie potrafi zachować się na zakręcie.

- Świat jest stworzony w kształcie schodów… ten, kto jest sprytny, korzysta z windy.

- Ten, kto umiera leży, kto żyje… pisze telegram.

- Okazja czyni człowieka… ministrem.

- Mówi się grzech a nie… pech.

- Kto późno przyjeżdża… źle parkuje.

- Kto pracuje za trzech… stwarza dwóch bezrobotnych.

Boże Narodzenie z rodziną, Wielkanoc z kim masz ochotę. Reszta z TV.

 

 

„Dzisiaj w naszych domach znajduje się wszystko: miękkie tapczany, wygodne fotele, klimatyzacja ad hoc, świeże soki, koktajle, torty, jogurty. Poza tym oświetlenie o różnym natężeniu, automatyczne żaluzje, perskie dywany, chodniki, pralki, proszki do prania i perfumy, specjalne szampony i kremy do opalania i chroniące przed słońcem. Wszelakie dobro, aby ciało mogło się czuć dobrze i doznawać przyjemności oraz oddalać od siebie wszelką niewygodę i trud”.

Dzisiaj w naszych domach jest wszystko, a jednak często brakuje radości. Dlaczego? Dlatego, że rzeczy wprawdzie mogą zająć serce człowiecze, ale nie mogą go wypełnić. Same rzeczy nie wystarczają.